«Συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε!»
Τι ελπιδοφόρο μήνυμα! Ο θάνατος που είχε κυριαρχήσει στην ανθρωπότητα, είχε τρομοκρατήσει τον άνθρωπο, τον είχε απελπίσει πείθοντάς τον ότι με τον θάνατο μόνο μπορεί να λυτρωθεί από τα δεινά του.
Με την ανάσταση ο Χριστός έφερε ξανά την ελπίδα, το φως, την ζωή. Κατήργησε τον θάνατο, κατεβαίνοντας ο Ίδιος στον Άδη. Έγινε ο Τάφος πηγή αγάπης και συγχωρήσεως. Σταυρώθηκε για να εξαλείψει τις αμαρτίες μας. Κατέβηκε στον Άδη για να μας ανεβάσει στον ουρανό. Αναστήθηκε για να μας κάνει μετόχους της χαράς και του φωτός της Αναστάσεως.
Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα γεμίζουν οι εκκλησίες. Ο χαμηλός φωτισμός μαζί με τα τροπάρια δημιουργούν μια κατανυκτική ατμόσφαιρα. Συμμετέχουμε στην πορεία προς το πάθος. Έρχεται το βράδυ της Αναστάσεως και όλα γεμίζουν με φως και χαρά. Η εκκλησία φωτισμένη, τα πρόσωπα όλων φωτεινά και χαρούμενα. Όλοι και όλα λουσμένα από το φως και την χαρά της Αναστάσεως.
Πορεία από το σκοτάδι στο φως. Από τον θάνατο στην ζωή. Από τον πόνο στην χαρά. Από την αδικία στην συγχώρεση. Από το μίσος στην αγάπη. Από τον τάφο στην Ανάσταση. Ο τάφος από ενθύμηση του θανάτου έγινε παρηγοριά στον ταλαιπωρημένο άνθρωπο.
«Συγγνώμη εκ του τάφου ανέτειλε.»
Μας συγχωρέσε και μας καλεί να συγχωρήσουμε για να «χωρέσουμε» όλοι μαζί Του μέσα στο φως της αναστάσεως. Μας καλεί ο ψαλμωδός να «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει» και έτσι μέσα στο πνεύμα της αγάπης να φωνάξουμε από χαρά και ευγνωμοσύνη: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
αρχ. Βαρθολομαίος
Ηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
