22.1.17

Μικρές-μεγάλες αλήθειες!

Εμπιστοσύνη στον πνευματικό!

Η σχέση μας με τον πνευματικό μας στηρίζεται στην εμπιστοσύνη. Εγώ επιλέγω ελεύθερα τον πνευματικό μου, στον οποίο εμπιστεύομαι απόλυτα ό,τι πιο πολύτιμο έχω, την ψυχή μου, για να την οδηγήσει με ασφάλεια στην σωτηρία μου, στον Χριστό.

Η απόλυτη εμπιστοσύνη σημαίνει ότι θα υπακούσω σε ό,τι μου πει, γιατί ξέρω ότι με κατευθύνει στην σωτηρία μου. Υπακοή όμως όχι μόνο στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα! Δύσκολα σημαίνει ό,τι μου λέει αντίθετα με τον λογισμό μου.

Πώς ταιριάζει η εμπιστοσύνη στο θέλημα και την γνώμη του πνευματικού μόνο σε ό,τι δεν με «ζορίζει», ενώ αντιτάσσω την γνώμη μου όταν με «πονάει» αυτό που θα μου πει; Υπακοή κατ' επιλογήν δεν υπάρχει!

19.1.17

Χαρά!

Χαρά είναι φυσική κατάσταση του ανθρώπου!
Χαρά είναι να έχεις σκοπό στην ζωή σου και να προσπαθείς γι'  αυτόν!
Χαρά είναι να ανακουφίζεις τον πόνο του συνανθρώπου σου!
Χαρά είναι να χαμογελάς!
Χαρά είναι να θυσιάζεσαι!
Χαρά είναι να αγαπάς!
Χαρά είναι η ομορφιά της ζωής!
Χαρά είναι να μην απελπίζεσαι!
Χαρά είναι καρπός του Αγίου πνεύματος!
Χαρά είναι κατάσταση του παραδείσου!
Χαρά είναι τρόπος ζωής του ανθρώπου!
Χαρά είναι ο Θεός!

18.1.17

Λογισμοί και Συγγνώμη


Επικρατεί κάποια σύγχυση σήμερα στο θέμα των λογισμών.

Οι λογισμοί κατ' αρχάς, δεν είναι αμαρτία. Είναι οι καθημερινές μας σκέψεις και η προσπάθεια που καταβάλλουμε, διώχνοντας τους κακούς-πονηρούς λογισμούς, ώστε να μένουν οι καλοί λογισμοί. Αυτή η προσπάθεια έχει επιτυχίες, αλλά και αποτυχίες, ανθρώπινο! Γι' αυτό και δεν σταματά ποτέ η προσπάθεια.

Οι λογισμοί γίνονται αμαρτία, όταν εσκεμμένα τους κρατάμε και τους δουλεύουμε στο μυαλό μας, όταν δεν τους αποβάλλουμε εγκαίρως με την εξομολόγηση. Τότε αυτοί κάνουν «ρίζες» μέσα μας και μας οδηγούν σε λάθος μονοπάτια.

Με την εξομολόγηση επίσης επικρατεί κάποια σύγχυση, άγνοια.

15.1.17

Πνευματική Ζωή


Η πνευματική ζωή έχει ως βασικό σκοπό την νέκρωση του παλαιού ανθρώπου και την γέννηση του νέου. Την αναγέννηση του ανθρώπου από την μεταπτωτική κατάσταση που έχει βρεθεί, η οποία μόνο φθορά και πόνο προκαλεί. Η επίτευξη του στόχου πραγματοποιείται μόνο με την μετάνοια, με την αναγνώριση του προσωπικού  λάθους και της καταστάσεως στην οποία έχει βρεθεί ο άνθρωπος. Χωρίς ειλικρινή μετάνοια δεν υπάρχει πνευματική ζωή.

Υπάρχουν πολλοί των ανθρώπων που έχουν πνευματική ζωή, εξομολογούνται, προσεύχονται, κοινωνούν, διαβάζουν και ακούν πνευματικές ομιλίες, είναι γενικώς «καλοί Χριστιανοί». Μόλις όμως τους θίξεις τον παλαιό τους εαυτό τότε ξεχνούν τα πάντα και αρχίζουν την επίθεση.

13.1.17

Εξομολόγηση


Γιατί δεν μπορούμε να βρούμε λύση σε κανένα πρόβλημα που παρουσιάζεται στην ζωή μας;
Γιατί έχει κυριαρχήσει στην ζωή μας η εσωτερική ταραχή, με συνέπεια να μην υπάρχει η δυνατότητα να κάνουμε υπομονή. Χωρίς υπομονή μπορεί να λυθεί κάποιο πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο; Αδύνατον!

Σε τι οφείλεται αυτή η εσωτερική ταραχή;
Οφείλεται καθαρά στην έλλειψη εξομολογήσεως των ανθρώπων.
Υπάρχουν τρεις περιπτώσεις ανθρώπων:
1) αυτοί που έχουν καθαρή εξομολόγηση, «εν μετανοία».
2) αυτοί που εξομολογούνται με σκοπό μοναδικό να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, εννοείται: χωρίς μετάνοια!
3) αυτοί που δεν εξομολογούνται καθόλου, γιατί δεν το θεωρούν απαραίτητο και αναγκαίο για την ζωή τους.

11.1.17

Η κατάθλιψη και ο Χριστός

Το αδιέξοδο της κατάθλιψης και η βεβαιότητα του Χριστού

● Τι μπορεί να διακρίνει κανείς έντονα σήμερα στα πρόσωπα των ανθρώπων;
Αυτό που μπορεί να διακρίνει εύκολα κάποιος είναι η απελπισία που έχει κυριαρχήσει στην ζωή των ανθρώπων. Το καταλαβαίνει κανείς από την έλλειψη χαράς από τα πρόσωπα όλων. Όταν δεν δημιουργείς αφορμές και αιτίες χαράς, αλλά, αντιθέτως, μένεις παθητικά σε μια κατάσταση, η οποία μόνο λύπη προκαλεί, φανερώνει την έλλειψη διάθεσης για προσπάθεια, βρίσκοντας αμέτρητες δικαιολογίες για να πείσεις τον λογισμό σου ότι δεν αλλάζει η κατάσταση, πως ό,τι και να κάνεις δεν υπάρχει ελπίδα!

● Τι είναι απελπισία;
Απελπισία είναι η κατάσταση που έχει βρεθεί ο άνθρωπος, κατά την οποία νιώθει ή φαίνεται εγκλωβισμένος σε αδιέξοδο, χωρίς να υπάρχει ελπίδα διεξόδου.